Osmanlı İmparatorluğu’nda uygulanan vakıf sistemiyle sınırları içerisinde bulunan düşkün, garip, fakir vb. gibi kişilerin ihtiyaçları giderilmeye çalışılmıştır. Bununla birlikte imparatorluğun her noktasında bulunan tekke ve zaviyeler de bu gruplarla ilgilenmeyi kendileri için bir misyon olarak kabul etmişlerdir.

Tarih boyunca kaleler, genellikle şehirlerin etrafı, yol kavşağı, önemli yerlere giden ana yol, geçit yeri, dağlar arasındaki boğaz gibi stratejik yerlerde, arazinin tabiî özelliklerinden de yararlanılarak inşa edilmiştir. Kaleler inşa edilirken, kolay ve az bir kuvvetle savunulabilmesi, uzun süre kuşatmalara dayanabilmesi, kalenin birkaç yönünün doğal şekilde korunması gibi unsurlar göz önünde tutulurdu. Benzer özellikler gösteren Üs

Sultan IV. Mehmed zamanında Köprülü Fazıl Ahmed Paşa’nın da katıldığı Lehistan Seferi yaygın ismi ile Kamaniçe Seferi, aslında Ukrayna’daki Osmanlı himayesine giren Kazaklara yardım amacıyla yapılmıştı. Fethedilemez olarak görülen Kamaniçe Kalesi, Osmanlı ordusu tarafından on gün de fethedilmiş, Lehistan ordusu mağlup edilmiş ve Podolya Eyaleti ile 48 kale elde edilmişti. Osmanlıların on günde fethettiği kale, başta Jan Sobieski olmak üze

Yunanistan’ın Tesalya bölgesinde tarihî bir úehir olan Trikala, Orta Yunanistan’da aynı adla anılan idarî birimin merkezidir. Yıldırım Bayezid ve Gazi Evrenos kumandasındaki Osmanlı birlikleri Batı Tesalya ve Tırhala’yı 1394 baúlarında fethetti. Osmanlı idaresi altında Tesalya’nın en güçlü kalesine sahip olan Tırhala, bütün Teselya’yı içine alacak biçimde büyük bir sancağın merkezi haline geldi.

Bir geçim vesilesi olarak ortaya çıkan avcılık, insan merkezli medeniyetin gelişmesine paralel olarak devlet ve hanedanlar için askerî bir talim, spor ve eğlence hâline dönüşmüştür. Bozkır geleneğine sahip olan Türk devletlerinin ve topluluklarının sosyal ve kültürel hayatlarında ise avcılık ve av kültü, bir yaşam felsefesi olarak büyük bir etkiye sahiptir. Osmanlı Devleti’nin kuruluş yıllarından itibaren sultanlar, şehzadeler ve üst düzey

Tao-ili’nin önemli bir merkezi olan Oltu, XI. yüzyıldan itibaren Türk idaresine girmiştir. Kanuni Sultan Süleyman zamanında Osmanlı hâkimiyetine giren Oltu ve civarı, Erzurum Eyaleti’ne bağlanmıştır. 1580 yılından itibaren de Çıldır Eyaleti’nin sancaklarından birisi olan Oltu, bu durumunu XIX. yüzyıl ortalarına kadar sürdürmüştür.

Günümüzde Yunanistan’ın doğusunda yer almakta olup, Osmanlılar zamanında önemli bir sancak merkezi ve şehirdir. Osmanlı hâkimiyeti döneminde (1470-1831) önemli bir deniz üssü olan şehir, kalabalık Müslüman nüfusa, birçok dinî binaya sahip önde gelen İslâmî ve idarî bir merkezi olarak dikkati çeker. Kaynaklarda Eğriboz veya Ağriboz olarak isimlendirilmekte olup, başlangıçta Bizans’ın 1204’ten sonra da Venedikliler’in kontrolü altına gi

Sultan Mehmed, hazine israfını önlenmesi için tedbir ve gelirlerin dış hazinede toplanmasını emretti. Yine babasının ihmal ettiği cuma selamlıklarını ihya edip halkın meselelerini konuşma adetini yeniden getirdi.

Bilindiği üzere Sultan I. Murad, Osmanlı Sultanlarının üçüncüsü olup 1361'den 1389'a kadar 28 yıl saltanat sürmüş bir hükümdardır.

Bu çalışmada, Kayseri şehrinde önemli bir askeri-mimari yapı olan kalenin tarihi gelişimi ve XVI. yüzyılda geçirdiği tamirler ve stratejik konumu hakkında bilgi verilecektir.

Türk-İslam şehirlerinin kurulması ve gelişmesinde vakıf eserleri birinci derecede rol oynamaktadır. Nitekim bir Osmanlı şehrinin fiziki yapısını oluşturan unsurların başında kale ve mahallelerden sonra cami, mescit, medrese, han, hamam ve zaviye gibi kuruluşlar gelmektedir.

Karesi, bugünkü Balıkesir şehrinin Anadolu Selçuklu, Beylikler ve Osmanlı Devleti dönemindeki adıdır. Arkeolojik araştırmalardan, bölgenin tarih öncesi devirlerden beri iskana tabi tutulduğu anlaşılmaktadır.

Coğrafi konumu itibariyle, en eski devirlerden beri Mezopotamya, İran, Kafkasya ve Anadolu arasında devamlı bir hudut konumunda bulunan bölge, tarih boyunca her yönden gelen çeşitli milletlerin tesirinde kalmıştır, hatta bu kavimler tarafından da yer yer iskan edilmiştir.

Rumeli Beylerbeyliğinin 1362 tarihin de kuruluşundan sonra, 1393 tarihin de Anadolu Beylerbeyliği kurulmuştur. Anadolu Beylerbeyliğinin merkezi önceleri Ankara iken sonra Kütahya olmuştur.

Sözlükte “durmak; durdurmak, alıkoymak” anlamındaki vakıf (vakf ) kelimesi terim olarak, “bir malın mâliki tarafından dinî, içtimaî ve hayrî bir gayeye ebediyen tahsisi” şeklinde özetlenebilecek hukukî bir işlemle kurulan ve İslâm medeniyetinin önemli unsurlarından birini teşkil eden hayır müessesesini ifade eder. İslam ve Osmanlı hukukunda ve sosyal hayatında vakıflar; sosyal devlet anlayışının bir tezahürü olarak ortaya çıkmıştır

Vakıf (vakf) kelimesi terim olarak, “bir malın mâliki tarafından dinî, içtimaî ve hayrî bir gayeye ebediyen tahsisi” şeklinde özetlenebilecek hukukî bir işlemle kurulan ve İslâm medeniyetinin önemli unsurlarından birini teşkil eden hayır müessesesini ifade eder. İslam ve Osmanlı hukukunda ve sosyal hayatında vakıfl ar; sosyal devlet anlayışının bir tezahürü olarak ortaya çıkmıştır. Bununla birlikte ahiret inancı ve yardımlaşma isteği, vak